قلعه تاریخی و زیبای مارکوه در رامسر - وبلاگ بارزند

به گزارش وبلاگ بارزند، نام این قلعه برگرفته از کوهی است که بر روی آن واقع شده است. در مورد نام این کوه هم نظرهای گوناگونی وجود دارد. برای مثال عده ای وجود مار در این کوه را علت نامگذاری این کوه میدانند که البته با توجه به اینکه در گویش محلی استفاده از کلمه فارسی مار رایج نبوده، احتمال این علت نامگذاری را بسیار کم می کند.

اما تحقیقات دیگری هم به ریشه دیگری برای نام گذاری این کوه اشاره دارد:در نوشته های تاریخی در قرون سه، پنج و هشت هجری قمری به وجود این قلعه اشاره شده که احتمالا تاریخ ساخت این بنا هم به همان قرن سه باز میگردد، زمانی که مردم این منطقه اسلام نیاورده بودند و به آیین مهرپرستی گرایش داشتند.

کلمه مادر در گویش های محلی این منطقه به صورت مار، مَهَر و ماهار خوانده می گردد که با استناد بر اینکه بسیاری از کلمات امروزی گویش محلی این منطقه که ریشه در کلمات آیین مهرپرستی دارد، می توان گفت که مار (به معنی مادر) اشاره به مهر یا میترا دارد که این نتیجه گیری احتمال این را می دهد که این کوه از جایگاه مقدسی در بین مردم آن دوران برخوردار بوده است. می توان اینگونه هم فزض کرد که این قلعه در آغاز معبد یا مکانی مقدس بوده سپس قلعه شده یا حتی کاربرد دوگانه داشته.

در مورد زمان ساخت این بنا هم تاریخ دقیقی وجود ندارد، اما با استناد به اشاره تاریخ نویسان به وجود این قلعه در قرن سوم و همچنین شباهت ساختاری و معماری این بنا با بناهای قرن سوم هجری قمری نظیر قلعه بابک می توان تاریخ آن را حدس زد.

در کتاب زیده التواریخ از این قلعه سخن به میان آمده است همچنین درکتاب جامع التواریخ خواجه رشید الدین فضل الله همدانی و از وقایعی که در سال 536 هجری قمری در این قلعه اتفاق افتاده وقلعه به تسخیر اسماعیلیان درامد سخن به میان آمده است.

میزرا حسن خان اعنماد السلطنه که این قلعه را از نزدیک دیده است می نویسد : در تنکابن کوهی است موسوم به مارکوه و دخمه های متعدد و شب پره های زیادی در این دخمه ها هست که خود را به آدم و چراغ می زنند و مانع از دخول به دخمه ها می باشند. بالای آن کوه، جایی است مشهور به نقاره خانه، هرگاه سنگی بر آن موضع بزنند صدایی مثل طبل حادث می گردد و تا نیم فرسخ آن صدا می رود.

مساحت قلعه مارکوه حدود 600 متر مربع است و از این معماری عظیم تنها 4 حصار جانبی و برج های پشتیبان آن به جای مانده است.

مصالح به کار رفته در قلعه مارکوه عمدتا سنگ و ساروج و گچ است. وضع داخلی قلعه مارکوه از لحاظ وسعت به نحوی است که گنجایش صد سرباز را دارد و همگی به راحتی می توانند در آن سکنی گزینند. طول ضلع شرقی آن 70/17 متر و قعر آن 30/2 متر و ارتفاعش 30/6 متر و طول ضلع غربی آن 9 متر تمام است.

ضلع شمالی با سنگی که در امتداد آن قرار گرفته است به دو قسمت تقسیم می گردد : قسمت غربی آن 80/14 متر و قسمت شرقی آن که از سر سنگ جدا می گردد 15 متر است. محل قرار گیری بنا هم طوری است که دیدی 360 درجه را نسبت به اطراف خود دارد. از بالای این بنا براحتی می توان از شمال تا دریا، از شرق تا تنکابن، از غرب تارامسر و از جنوب هم کوههای البرز را تحت نظر داشت.

در تعاریف مردم محلی به تونلی درون این قلعه اشاره می گردد که انتهای آن به روستای نیاسته که در پایین مارکوه قرار گرفته است ختم میشده و در گذشته سربازان برای خروج یا ورود اضطراری ازآن استفاده می کردند که البته با تحقیقات اجرا شده مشخص شده که این امر صحت نداشته و چاله موجود در قلعه به دلیل عدم دسترسی مستقیم قلعه به آب، کاربرد سردآب داشته و تونل نیست.